Gdy odbieramy szczenię z hodowli, zwykle ma już około ośmiu tygodni. Do dwunastego tygodnia życia jest niczym gąbka, która chłonie wszystko, co dzieje się wokoło. Błędy popełnione na tym etapie będą rzutować na całe życie psa, dlatego ważne jest, by w pierwotnym okresie socjalizacji zapewnić psu jak najwięcej pozytywnych doświadczeń. Jak wygląda socjalizacja szczeniaka w praktyce?
Socjalizacja szczenięcia w hodowli
Jak już wspomnieliśmy, do 12 tygodnia życia trwa etap wzmożonej socjalizacji. Większość tego czasu szczenię spędza w hodowli, dlatego ważne jest, by już od drugiego dnia życia hodowca zadbał o prawidłową stymulację zwierzęcia. Wybierając hodowlę, powinniśmy zwrócić uwagę na to, w jaki sposób hodowca dba o socjalizację szczeniąt i co robi, by zapoznać je z różnymi bodźcami.
Na początku, gdy zwierzęta mają jeszcze zamknięte oczy, socjalizacja opiera się na wczesnej stymulacji neurologicznej, która pomaga psiakom przyzwyczaić się do ludzkiego dotyku oraz uodpornić na stres w przyszłym życiu. Gdy szczeniaki zaczynają chodzić i odkrywać świat, ważne, by hodowca zapewnił im możliwość zdobycia pozytywnych doświadczeń z innymi psami (nie tylko matką oraz rodzeństwem, ale także z innymi czworonożnymi mieszkańcami hodowli), a także zapewnił doświadczenia z różnymi dźwiękami, powierzchniami, ludźmi itd. Dzięki temu pies, który wyjdzie z hodowli będzie już zaznajomiony z częścią trudnych bodźców, a my, jako nowi właściciele, będziemy mieli ułatwione zadanie.
Socjalizacja szczeniaka – pierwsze dni w nowym domu
Pierwszy dzień w nowym domu to dla szczenięcia zwykle spory stres. Pierwszy raz rozstaje się na dłużej z rodzeństwem oraz matką, podróżuje z obcymi dla niego ludźmi i znajduje się w kompletnie nowym miejscu. Takie doświadczenie jest dla malucha już dużym obciążeniem, dlatego na początku warto pamiętać, by nie dokładać mu dodatkowych bodźców.
Po przyjeździe do domu powinniśmy dać szczenięciu czas na swobodne zapoznanie się z nowym terenem. Możemy od razu zacząć mówić do niego po imieniu oraz zapoznać z klatką kennelową, ważne jest jednak, by w początkowym okresie nie przeszkadzać psiakowi w eksploracji. Unikajmy również zapraszania gości w pierwszych dniach. Choć to oczywiste, że chcemy pochwalić się rodzinie i znajomym nowym domownikiem, lepiej poczekać kilka dni, aż maluch oswoi się z nową sytuacją.
Najczęstsze błędy w socjalizacji szczeniaka
Bardzo często ludzie wpadają w pułapkę, chcąc jak najszybciej zapoznać szczenię z jak największą ilością przedmiotów, sytuacji oraz dźwięków. W efekcie zwierzę może nie udźwignąć stresu jaki wiąże się z tak intensywną socjalizacją i paść ofiarą przebodźcowania. Wszelkie nowe doświadczenia takie jak nowi ludzie, miejsca, dźwięki czy nietypowe powierzchnie powinny być dozowane stopniowo i rozłożone w czasie, by zwierzak miał szansę je przetrawić.
Na etapie socjalizacji naszego psa z innymi zwierzętami powinniśmy starannie dobierać partnerów do zapoznania. Najgorszym, co możemy zrobić jest wyjście ze szczenięciem na wybieg dla psów i pozwolenie na swobodne kontakty z losowymi czworonogami. Takie wyjście może skutkować traumą, a z pewnością nie będzie wiązało się z niczym dobrym dla naszego psiaka. Dlatego ważne jest, by maluch w pierwszym okresie życia wyrobił sobie wyłącznie pozytywne skojarzenia z innymi psami, mając kontakt ze stabilnymi, dorosłymi przedstawicielami swojego gatunku, które nauczą go prawidłowej komunikacji i respektowania psich sygnałów.
